Brimið leikur sér léttilega á sundinu eins og barn að biðukollu og grágrænar skriðfannir skríða að landi í sunnan beljandanum í gær. Brimið er mikil auðlind, full orku, sem enginn kann að nýta sér. Kanski sem betur fer, því hver annars væri búinn að kaupa það. Þeir yrðu þá kallaðir brimfjárfestar.