það er vert að benda á ágæta grein í fréttablaðinu Glugganum í dag þar sem Inga Lára Baldvinsdóttir fjallar um hverfisvernd og verndun gamalla húsa á Eyrarbakka og er það vel.

Greininn vekur mann til umhugsunar um hve langt má ganga í endurnýjun gamalla húsa.

Við höfum verið að sjá mörg gömul hús á Eyrarbakka sem byggð voru á fyrri hluta síðustu aldar ganga í gegnum endurnýjun, oft með einhverjum útlitsbreytingum þar sem þau eru færð til fyrra horfs, en stundum með nýtt útlit í gömlum stíl. Sum húsin fá einhverja viðbyggingu,stundum í samræmi við eldri hlutann en einnig með nýtísku yfirbragði.

Í tímanns rás hafa mörg þessara húsa gengið í gegnum einhverjar breytingar frá því þau voru byggð og sum hver endurbyggð frá grunni. Við endurbyggingu þessara húsa á síðustu áratugum hafa menn tekið upp þann ósið að rífa burt skorsteininn af húsunum,enda telst hann nú óþarfur sem slíkur. Skorsteinar setja þó viðkunnanlegan svip á gömlu húsin sem ætti að halda í, því án skorsteinsinns líkjast þessi hús meira skúrum eða skemmum.